Malaysia selalu dinyatakan sebagai sebuah negara yang berbilang kaum. Namun begitu, kerap kali istilah ‘berbilang kaum’ ini terperangkap dalam ruang lingkup sempit iaitu hanya meliputi kaum Melayu, Cina dan India semata-mata. Sebagai contoh, gambar perpaduan pelbagai kaum seperti yang disiarkan oleh akhbar The Star di atas. Malahan nama ‘Malaysia’ juga cuba ditafsir semula dengan hanya meliputi kaum Melayu, Cina dan India sahaja dengan meminggirkan kaum-kaum utama yang lain terutamanya dari Sabah dan Sarawak. Sudah sekian lama gambaran perpaduan kaum dengan meminggirkan kaum-kaum dari Sabah dan Sarawak ini berlaku dan perkara ini tidak elok untuk integrasi nasional, malahan tidak mencerminkan semangat yang terkandung di dalam Perlembagaan Persekutuan!
Menurut Datuk Mohd Noor Abdullah, mantan Hakim Mahkamah Rayuan, jika dirujuk kepada Perlembagaan Persekutuan yang menjadi asas kepada pembentukan negara kita, kaum-kaum yang ada disebut di dalam Perlembagaan Persekutuan adalah Melayu dan Orang Asli, Bumiputera Sabah, Bumiputera Sarawak serta kaum-kaum lain.
Di semenanjung, ‘Orang Asli’ merupakan terma umum yang merujuk kepada tiga (3) kelompok pribumi iaitu Semang (Negrito), Senoi (Semai, Temiar, Jah Hut, Che Wong, Mah Meri) dan Melayu Asli / Aborigine Malay (Kuala, Kanaq, Jakun dan Temuan). Sementara ‘Melayu’ di semenanjung merujuk kepada Melayu Anak Negeri (Melayu Kelantan, Melayu Kedah dsb) serta Melayu Anak Dagang iaitu Melayu yang mempunyai campuran darah dengan kaum atau etnik Austronesia yang lain (Melayu-Jawa, Melayu-Bugis dsb).
‘Bumiputera Sarawak’ pula terdiri daripada Iban, Bidayuh, Melayu Sarawak, Melanau dan Orang Ulu (Kayan, Kenyah, Kelabit, Penan dsb). Sementara ‘Bumiputera Sabah’ terdiri daripada Kadazan-Dusun-Murut (KDM – termasuk etnik-etnik kecil yang lain seperti Rungus dsb) dan Bumiputera Islam seperti Bajau, Melayu Brunei, Bugis, Suluk dsb. ‘Kaum-kaum lain’ yang dinyatakan di dalam Perlembagaan Persekutuan merujuk kepada kelompok bukan Bumiputera seperti Cina, India, Sikh, Ceylonese dan sebagainya.
Mungkin ramai yang masih tidak menyedari pada 30 – 31 Mei dan 1 - 2 Jun setiap tahun, rakan-rakan dan saudara kita di Sabah menyambut Tadau Kaamatan sementara rakan-rakan dan saudara kita di Sarawak menyambut Hari Gawai. Namun begitu, berbanding dengan Hari Raya Aidilfitri, Tahun Baru Cina ataupun Deepavali, boleh dikatakan tidak ada atau amat jarang sekali iklan-iklan komersial perayaan yang berkaitan dengan Hari Gawai atau Pesta Kaamatan disiarkan di kaca televisyen. Jika ada pun, rasanya hanya sekali sahaja, iaitu Maybank pernah menyiarkan iklan seorang anak Sarawak di luar negara berbahasa Iban dengan ibunya yang berada di kampung.
Oleh yang demikian, sudah tiba masanya iklan-iklan perpaduan yang ingin memaparkan perpaduan kaum seharusnya memaparkan realiti kaum dari tiga wilayah yang membentuk Malaysia iaitu semenanjung Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak. Gambaran iklan seperti ‘Malaysia Truly Asia’ yang memaparkan kaum Melayu, Bumiputera Sabah, Bumiputera Sarawak dan kaum-kaum lain adalah lebih bertepatan dan selari dengan apa yang dinyatakan di dalam Perlembagaan Persekutuan. Ini kerana disebabkan jasa dan pengorbanan pemimpin serta masyarakat dari Sabah dan Sarawak-lah sebenarnya yang membolehkan perpaduan negara kita kekal bertahan sehingga ke hari ini.
